deneme 153

İtalya'nın Komünleri

Floransa (İtalyanca: Firenze), İtalya'da, San Marino'nun batısında bulunan bir şehirdir. Kuzey İtalya'daki Toskana Bölgesi'nin başkentidir ve kendi ismini taşıyan ilin merkezidir. Kısa bir dönem, İtalya Krallığı'na da başkentlik yapmıştır.

Floransa

Toskana Bölgesi Başkenti

Şehir, içinden geçen Arno Nehri çevresinde kurulmuştur. Çevresindeki yerleşim alanlarıyla beraber yaklaşık bir milyona yakın nüfusa sahip olan şehir, geçmişte olduğu gibi bugün de İtalya ve Avrupa'nın önemli ticaret merkezlerinden biridir. Bunun yanı sıra İtalyan Rönesansı'nın doğum yeri olarak bilinen Floransa, kültürü ve mimarisiyle dünyaca ünlü bir turizm kentidir. Şehirde önemli sanat galerileri ve müzeler bulunmaktadır. Leonardo da Vinci ve Michelangelo bu tarihi şehirde yetişmiş dünyaca ünlü sanatçılardır. Yine ünlü yazar ve şair Dante Alighieri bu şehirde yaşamış ve bu şehirden ilham almıştır.

1520’li yıllarda, Nicolò Machiavelli'nin (1469 - 1527) Floransa tarihini kitaplarında işlemesi sayesinde, Floransa’nın tarihi günümüzde oldukça iyi bilinmektedir. Nicolò Machiavelli, Medici Ailesi'nin özel isteği üzerine “Istorie Fiorentine” kitabını yazmış, ardından da 1525 yılında VII. Clemens olarak bilinen Papaz Guilio de Medici’ye bu kapsamlı eserini takdim etmiştir. Henüz gençlik yıllarında ülkesinin tarihi hakkında kitaplar yazmaya başlayan Machiavelli, bu sebeple ilk tarihçilerden birisi olarak da anılmaktadır.

Toskana Marklığını gösteren 1084 yılında İtalya haritası

Antik çağda Floransa

MÖ 9.-8. yüzyılda Etrüskler küçük Fiesole (Latince Faesulae) yerleşimini oluşturdu.[2] Floransa (eski adı: Florenz), Faesulae (Fiesole) yakınlarındaki küçük bir tepenin üzerine kurulmuştur. Burası MÖ 80'de Roma'daki populares hizbini desteklediği için misilleme olarak Lucius Cornelius Sulla tarafından yok edildi.

Bugünkü Floransa Julius Caesar tarafından MÖ 59 da gazi Arno Nehri vadisindeki bu verimli toprakları vermiş ve iki nehir arasında kurulduğundan önce "Fluentia" denilmiştir. Daha sonra da şehrin adı Florentia ("çiçekli") olarak değiştirilmiştir.[3]

Floransa’nın, Via Flaminia ve Via Cassia yollarının yapımında rol oynadığı bilinmektedir.

Marius ve Sulla arasındaki savaşta Floransa büyük zarara uğradı ve Milattan önce 15 yılında Clains, (Chiana) vadisinden akan Arno nehrinin sularının bir bölümünün yatak değiştirmesine engel oldu.

MS 3. yüzyılda Roma İmparatoru Diokletian tarafından şehir Floransa ismini alarak Toskana vilayetinin başkenti ilan edildi.

M.S. 405 yılında şehrin Gotlar tarafından kuşatılması ve bir Roma generali tarafından da kuşatmanın kaldırılması bilinen ilk ve en önemli olaydır.

Nüfusu bir dönem 1.000 kişiye kadar düşen Floransa, 6. yüzyılda Lombardların egemenliği altında tekrar gelişmeye başlamıştır.

Batı Roma İmparatorluğu'nun yıkılması ile birlikte kent Bizans ve Ostrogot istilalarına uğradı.

774 yılında Şarlman tarafından işgal edilen Floransa, o esnada Toskana Düklüğü'ne bağlandı.

MS 846'dan beri şehir Toskana Marklığı'nın parçasıydı. Markizliğin kadın hükümdarı Toskanalı Matilda 1115'te öldükten sonra şehir, bir anlaşmazlıkta öldürülen Matilda'nın halefine Rabodo’ya (r. 1116-1119) kolay boyun eğmedi. 1119'da Rabodo'nun ölümü bir dönüm noktası olsa da, Floransa'nın markizlikten bağımsız olarak kendi cumhuriyetçi/oligarşik hükûmetini ne zaman kurduğu tam olarak bilinmemektedir. Florentine cumhuriyetinden bahseden ilk resmi söz, Toskana çevresindeki birkaç şehrin Bavyera Dükü Henry X'e karşı birlik olduğu 1138'deydi. Ülke, ismen Kutsal Roma İmparatorluğu'nun parçasıydı.[4]

Floransa Üniversitesi'nden Enrico Faini tarafından yürütülen bir araştırmaya göre,[5] 1000 ile 1.100 yılları arasında Floransa'ya taşınan yaklaşık on beş eski aristokrat aile vardı: Amidei, Ardinghi, Brunelleschi, Buondelmonti, Caponsacchi, Donatı, Fifanti, Gherardini, Guidi, Nerli, Porcelli, Sacchetti, Scolari, Uberti ve Visdomini.

12. yüzyılda Floransa tekrar bağımsızlığını ilân etti. 13. yüzyılda ise kent Guelfo ve Ghibellino adı altındaki iki grubun çekişmelerine sahne olmuştur. Guelfolar Roma kentindeki Papa'nın mandasını savunurken Ghibellinolar Kutsal Roma Cermen İmparatorluğu'nun mandası altına girmek istiyorlardı. Sonunda Guelfolar bu çatışmayı kazandılar ama bu sefer de Guelfolar Beyaz Guelfo ve Kara Guelfo adı altında iki gruba ayrılıp çatışmaya devam ettiler. Bu çatışma aralarında ünlü yazar Dante Alighieri'nin de bulunduğu Beyaz Guelfoların kentten sınır dışı edilmesine yol açtı. Bu siyasi çalkantılara rağmen Floransa gelişmesine ve zenginleşmesine devam etti. Daha önce çok kuvvetli bir kent olan komşu kent Pisa'yı ele geçirdi.

1348 yılındaki veba salgını kentin çok sayıda sakininin ölümüne neden oldu. Nihayet 15. yüzyılın ilk yarısında kent ünlü Medici ailesinin eline geçti. Medici ailesi bankacılık mesleği dolayısıyla zengin olmuş nüfuzlu bir aileydi. Önceleri kenti perde arkasından yönettiler. Ailenin ilk önemli üyesi olan Cosimo büyük bir saray (Palazzo Medici) inşa ettirdi. Sonra yerine geçen oğlu Piero ve torunu Lorenzo çok gösterişli binalar inşa ettirmeye ve dönemin mimar ve heykeltıraşlarını maddi bakımdan desteklemeye devam ettiler.

Lorenzo'nun 1469-1492 yılları arasındaki önderlik döneminde Floransa altın çağını yaşadı. Lorenzo aralarında Michelangelo, Leonardo da Vinci ve Botticelli'nin de bulunduğu sanatçılara verdiği destek ile İtalya yarımadasında Rönesans çağının başlamasını sağladı. Lorenzo kendisine o kadar büyük bir saygınlık kazandırdı ki Lorenzo il Magnifico yani Muhteşem Lorenzo adıyla anılmaya başladı.

Lorenzo'nun ölümünden sonra oğlu Piero aynı saygınlığı kazanamadı. Girolamo Savonarola adında muhafazakar bir papazın önderliği altında ayaklanan halk Piero'yu başa geçmesinden iki yıl sonra kentten sınır dışı etti. Bu tarihten sonra kent bir süre Savonarola tarafından yönetildi. Savonarola Floransa'nın birçok ender sanat eserlerini edep dışı ve günahkar olarak kabul ediyordu. Adamlarını kapı kapı dolaştırarak birçok değerli sanat eserini toplattı ve onları kentin ana meydanı olan Piazza della Signoria'da büyük bir ateş yaktırarak imha ettirdi. Ama sonunda Floransa halkı Savonarola'nın zulmüne isyan etti. Papa'nın da Savonarola'yı aforoz etmesinin ardından, aynen günahkar olduklarını düşünüp yakarak öldürttüğü birçok insan gibi, Savonarola da önce asılarak öldürüldü sonra da kent meydanında yakıldı.

1537 yılında Medici ailesi Floransa'da tekrar iş başına geldi. Bu sefer kendilerini resmen Floransa Dükü ilan ederek Medici hanedanını kurdular. 1569 yılında kendilerini Toskana Grandükü ilan ettiler. Medici ailesinin üyeleri 1737 yılına kadar aralıksız olarak Floransa'yı yönetti. Bu tarihte Medici hanedanı neslin tükenmesi yüzünden sona erdi. Kent Avusturya İmparatorluğu'nun eline geçti.

1861 yılında da yeni kurulmuş olan İtalya Krallığı'nın bir parçası oldu.

1865 yılında Floransa, İtalya'nın başkenti oldu. 6 yıl süren başkentlik İtalya'nın Roma kentini ele geçirmesiyle son buldu. Bu tarihten sonra Roma, İtalya'nın başkenti hâline geldi.

Roma kökenleri

Değiştir

Tarihsel bağlantılar

  Roma Cumhuriyeti 59-27 BC

  Roma İmparatorluğu MÖ 27–MS 285

  Batı Roma İmparatorluğu 285-476

  Odoacer krallığı 476-493

  Ostrogot Krallığı 493-553

  Doğu Roma İmparatorluğu 553-568

  Lombardlar Krallığı 570-773

  Karolenj İmparatorluğu 774-797

  Regnum Italiae 797-1001

  Toskana Marklığı 1002-1115

  Floransa Cumhuriyeti 1115-1532

  Floransa Dükalığı 1532-1569

  Toskana Büyük Dükalığı 1569-1801

  Etrurya Krallığı 1801-1807

  Birinci Fransız İmparatorluğu 1807-1815

  Toskana Büyük Dükalığı 1815-1859

  Orta İtalya'nın Birleşik İlleri 1859-1860

  İtalya Krallığı 1861-1946

  İtalya cumhuriyeti, 1946–bugüne

 

Jül Sezar, MÖ 59 da Floransa'yı kurdu.

 

Got kralı Totila, Gotlar Savaşı sırasında) Floransa surlarını yerle bir etti.: Villani'nin Cronica’sının Chigi el yazmasından bir açıklama.

Ana caddeleri, cardo ve decumanus, mevcut Piazza della Repubblica ile kesişen ordu kampı tarzında inşa edilmiştir. Roma ile kuzey arasındaki ana yol Via Cassia üzerinde ve verimli Arno vadisindeki yerleşim, kısa sürede önemli bir ticaret merkezi oldu.

Batı Roma İmparatorluğu’nun Milattan sonra 476 yılında yıkılması ile birlikte, M.S. 493 yılından sonra Ostrogotlar İtalya’ya hakim oldu. Şehir, Ostrogotlar yönetiminin çalkantılı dönemlerini yaşadı ve nüfusun bin kişiye kadar düşmesine neden olan Ostrogotlar ve Bizans arasındaki savaştan kötü şekilde etkilendi.

Doğu Roma İmparatoru I. Justinianus imparatorluğu yeniden düzeltmeye çalıştıysa da İtalya 535 yılından itibaren imparatorluğun komutanlarından Belasir ve Narzes arasında kanlı savaşlara sahne oldu.

Ostrogotlar’ın kralı Totila 542 yılında Floransa’yı kuşatmasına rağmen imparatorluğun bir kumandanı Garnison tarafından geri püskürtüldü, daha sonra ise Floransa şehri Gotlar tarafından işgal edildi.

Lombardlar M.S. 570 yıllarında Toskana’da (Toscana) ortaya çıktılar ve sekizinci yüzyılda Lombardlar Dux civitatis Florentinorum (Floransa halkının yöneticisi) olarak adlandırılmıştır. Dükalığın isminden de anlaşılacağı üzere Floransa şehri bu dukalığa başkentlik yaptı.

6. yüzyılda Lombard yönetimi altında barış geri geldi.

774'te Floransa, Charlemagne tarafından fethedildi ve başkenti Lucca olmak üzere Toskana Dükalığı'na katıldı. Nüfus yeniden artmaya başladı ve ticaret gelişti.

MS 786‘da Floransa’daki Frenk Kralı Büyük Karl, bu şehre büyük önem verdiğinden dolayı Kuzey İtalya’dan Roma’ya giden yol önem kazandı.

854'te Floransa ve Fiesole tek bir ilçede birleşti.[6]

İkinci binyıl

Değiştir

 

San Miniato al Monte bazilikası

Margrave Hugo, ikamet yeri olarak MS 1000'de Lucca yerine Floransa'yı seçti. Floransa sanatının Altın Çağı bu sıralarda başladı. 1013 yılında Basilica di San Miniato al Monte inşaatına başlandı. Kilisenin dış cephesi 1059 ve 1128 yılları arasında Romanesk üslup olarak elden geçirildi. 1100'de, Floransa bir şehir devleti anlamına gelen bir "komün" idi. Kentin birincil kaynağı endüstriye (esasen tekstil endüstrisi) güç ve uluslararası ticaret için Akdeniz'e erişim sağlayan Arno nehri idi. Bir başka büyük güç kaynağı da çalışkan tüccar topluluğuydu.

Floransanın ticari bankacılık becerileri, Orta Çağ fuarlarına belirleyici finansal yenilikleri (örneğin senet,[7] ve çift girişli defter tutma sistemini) getirdikten sonra Avrupa'da tanınmaya başladı. Bu dönem aynı zamanda Floransa'nın eski güçlü rakibi Pisa'nın (1284'te Cenova ve 1406'da Floransa tarafından yenildi) ve Giano della Bella tarafından yönetilen ve “Adalet Yönetmeliği” (1293) adlı birçok yasayla sonuçlanan anti-aristokrat hareketin ardından merkantil seçkinlerinin iktidarına da tanık oldu.[8]

Orta Çağ ve Rönesans

Değiştir

Ana maddeler: Floransa Cumhuriyeti ve İtalyan Rönesansı

Medici’lerin Yükselişi

Değiştir

 

Uffizi Galeri dışındaki Leonardo da Vinci’nin heykeli

1325 civarında demografik genişlemenin zirvesinde, kentsel nüfus 120.000 ve şehrin etrafındaki kırsal nüfus muhtemelen 300.000'e yakındı.[9] 1348'deki Kara Ölüm nüfusu 50.000‘den çok azalttı,[9] yaklaşık 25.000 kişinin şehrin yün sanayisince geçindiği söylenir: 1345'te Floransa, yün penye makinecilerinin (ciompi) grev girişimine sahne oldu. 1378'de Ciompi İsyanı'nda oligarşik yönetime karşı kısa bir isyanla ayaklandı. İsyanların bastırılmasından sonra Floransa, Medici'nin sert rakipleri haline gelen Albizzi ailesinin egemenliğine girdi (1382-1434).

15. yüzyılda Floransa, 60.000 nüfusuyla Avrupa'nın en büyük, zengin ve ekonomik açıdan başarılı şehirlerindendi.[10]

Cosimo de' Medici, şehri perde arkasından kontrol eden ilk Medici ailesi üyesiydi. Şehir teknik olarak bir tür demokrasi olmasına rağmen, gücü geniş bir patronaj ağından ve yeni göçmenlere, "gente nuova"ya (yeni insanlar) ittifakından geliyordu. Medicilerin papanın bankacısı olmaları da yükselişlerine katkıda bulundu.

Cosimo'nun yerine oğlu Piero di Cosimo de' Medici kısa bir süre sonra, Cosimo'nun torunu tarafından yerine, 1469'da Lorenzo geçti.

Lorenzo, büyük bir sanat hamisiydi ve Michelangelo, Leonardo da Vinci ve Botticelli'nin eserlerini sipariş etti. Lorenzo başarılı bir şair ve müzisyendi, Alexander Agricola, Johannes Ghiselin ve Heinrich Isaac dahil olmak üzere Floransa'ya besteciler ve şarkıcılar getirdi. Çağdaş Floransalılar tarafından ve o zamandan beri, "Muhteşem Lorenzo" (Lorenzo il Magnifico) olarak bilinir.

Lorenzo de' Medici'nin 1492'deki ölümünün ardından yerine oğlu II. Piero geçti. Fransa kralı VIII. Charles kuzey İtalya'yı işgal ettiğinde, II. Piero Fransız ordusuna direnmeyi seçti. Ancak Pisa kapılarındaki Fransız ordusunun büyüklüğünü fark ettiğinde, Fransız kralının aşağılayıcı koşullarını kabul etmek zorunda kaldı. Bunlar Floransalıları isyan ettirdi ve II. Piero'yu kovdular. 1494'te II. Piero'nun sürgün edilmesiyle, Medici yönetiminin ilk dönemi, cumhuriyet hükûmetinin yeniden kurulmasıyla sona erdi.

Savonarola, Machiavelli ve Medici papaları

Değiştir

 

Girolamo Savonarola 1498'de kazıkta yakıldı. Palazzo Vecchio sağ merkezdedir.

Bu dönemde, Dominik keşişi Girolamo Savonarola 1490'da San Marco manastırının başrahibi olmuştu. Tövbe vaazlarıyla ünlüydü, yaygın ahlaksızlık ve maddi zenginliklere bağlılık olarak gördüğü şeyleri kınadı. Medici'nin sürgüne gönderilmesini Tanrı'nın işi olarak övdü ve onları çöküşlerinden dolayı cezalandırdığını söyledi. Daha demokratik bir yönetime yol açan siyasi reformları gerçekleştirme fırsatını yakaladı. Ancak Savonarola Papa VI. Alexander'ı alenen yolsuzlukla suçladığında topluluk önünde konuşması yasaklandı. Bu yasağı çiğnediğinde aforoz edildi. Öğretilerinden bıkan Floransalılar, ona karşı çıktı ve onu tutukladılar. 23 Mayıs 1498'de kafir olarak hüküm giydi, asıldı ve Signoria Meydanı‘nda direkte yakıldı. Külleri Arno nehrine atıldı.[11]

Bu dönemin bir başka Floransalısı Niccolò Machiavelli idi, Floransa'nın güçlü bir liderlik altında yeniden canlandırılması için reçeteleri genellikle siyasi çıkarların ve hatta yanlış uygulamaların meşrulaştırılması olarak görülüyordu. Machiavelli, iktidarı yönetmek ve kullanmakla ilgili siyasi el kitabı Prens ile tanınan siyasi bir düşünürdü. Medici tarafından görevlendirilen Machiavelli, şehrin tarihi olan 'Florentine Histories'ni de yazdı.

1512'de Medici, İspanyol ve Papalık birliklerinin yardımıyla Floransa'nın kontrolünü geri aldı.[12] Her ikisi de daha sonra Katolik Kilisesi'nin Papa'ları olacak iki kuzen Giovanni ve Giulio de' Medici (sırasıyla Leo X ve Clement VII) tarafından yönetildiler. Her ikisi de sanatın cömert müşterileriydi ki Floransa'da Michelangelo'nun Lorenzo Kütüphanesi ve Medici Şapeli gibi sipariş ettikleri eserler bunlardan sadece ikisiydi.[13][14] Hükümdarlıkları İtalya'daki siyasi ayaklanma ile aynı zamana denk geldi ve bu nedenle 1527'de Floransalılar Medici'yi ikinci kez sürdü ve 16 Mayıs 1527'de teokratik bir cumhuriyet kurdu (İsa Mesih Floransa Kralı seçildi).[15] Medici, 1530'da Kutsal Roma İmparatoru Charles V orduları ve Papa Clement VII'nin (Giulio de' Medici) kutsamalarıyla Floransa'da iktidara döndü.

1531'de İmparator Charles ve Papa Clement Allessandro de Medici'yi Floransa Cumhuriyeti Dükü olarak adlandırdıklarında, Floransa resmen monarşi oldu. Medici'nin monarşisi iki yüzyıldan fazla sürecekti. Alessandro'nun halefi I. Cosimo de Medici, 1569'da Toskana Büyük Dükü seçildi; Tüm Toskana'da yalnızca Lucca Cumhuriyeti (daha sonra Dükya) ve Piombino Prensliği Floransa'dan bağımsızdı.

18. ve 19. yüzyıllar

Değiştir

 

II. Leopold (Kutsal Roma imparatoru) ve ailesi. Leopold, 1765'ten 1790'a kadar Toskana'nın Grandük idi.

Medici hanedanlığının ortadan kalkması ve Francis Stephen, Lorraine dükü ve Maria Theresia'nın kocasının 1737'de tahta çıkması, Toskana'nın Avusturya tacının topraklarına geçici olarak dahil edilmesine yol açtı.

1801'de Bourbon-Parma hanedanı için tahttan indirilen Habsburg-Lorraine hanedanının ikinci nesli oldu.

1801'den 1807'ye kadar Floransa, Napolyon Bonapart'un bağımlı devletinin Etrurya Krallığı’nın başkentiydi.

Bourbon-Parma, Aralık 1807'de Toskana'nın Fransa tarafından ilhak edilmesiyle görevden alındı. Floransa, 1808'den 1814'te Napolyon'un düşüşüne kadar Arno Fransız département'nın vilayeti idi. Habsburg-Lorraine hanedanı Viyana Kongresi'nde Toskana tahtına geri döndü, ancak nihayet 1859'da tahttan indirildi. Toskana, 1861'de İtalya Krallığı'nın bir bölgesi oldu.

Floransa, 1865'te İtalya'nın başkenti olarak Torino'nun yerini aldı ve şehri modernize etme çabasıyla, Piazza del Mercato Vecchio'daki eski pazar ve birçok Orta Çağ evi yıkıldı ve yerine daha yeni evlerle daha resmi bir sokak planı yapıldı. Piazza (önce Piazza II. Vittorio Emanuele olarak, ardından şimdiki adı “Piazza della Repubblica”yeniden adlandırıldı) çok genişletilmiş ve batı ucunda büyük bir zafer takı inşa edildi. Bu gelişme istenmedi ve şehirde yaşayan birkaç İngiliz ve Amerikalı'nın çabalarıyla devam etmesi engellendi. Bugün yıkımı kaydeden bir müze yakınlarda durmaktadır. Altı yıl sonra Fransız birliklerinin geri çekilmesinin Roma'nın ele geçirilmesine imkan vermesinin ardından ülkenin ikinci başkentinin yerini Roma aldı.

20. yüzyıl

Değiştir

 

Porte Sante mezarlığı, Floransa tarihinin önemli şahsiyetlerinin mezar yeri

İkinci Dünya Savaşı sırasında şehir, İtalyan Sosyal Cumhuriyeti'nin bir parçası olarak bir yıl Alman işgali (1943-1944) yaşadı. Hitler, 3 Temmuz 1944'te İngiliz 8. Ordu birliklerinin kapanmasıyla burayı açık şehir ilan etti.[16] Ağustos ayının başlarında, geri çekilen Almanlar, Oltrarno bölgesini şehrin geri kalanına bağlayan Arno üzerindeki tüm köprüleri yıkmaya karar verdiler ve bu da 8. Ordu birliklerinin geçmesini zorlaştırdı. Ancak son anda, 26 ülkenin Floransa'daki konsolosu Charles Steinhauslin, İtalya'daki Alman generali Ponte Vecchio'nun tarihi değeri nedeniyle yok edilmeyeceğine ikna etti. Bunun yerine, Corridoio Vasariano'nun bir kısmı da dahil olmak üzere doğrudan köprünün güneyindeki eşit derecede tarihi bir sokak alanı mayınlar kullanılarak tahrip edildi. O zamandan beri, köprüler mümkün olduğu kadar çok malzeme kullanılarak aslına uygun yenilendi, ancak Ponte Vecchio'yu çevreleyen binalar eskiyi modern tasarımla birleştiren tarzda yeniden inşa edildi. Floransa'dan ayrılmadan kısa bir süre önce, yakında geri çekilmek zorunda kalacaklarını bildikleri için Almanlar, Piazza Santo Spirito da dahil olmak üzere sokaklarda ve meydanlarda birçok özgürlük savaşçılarını ve siyasi muhaliflerini alenen infaz etti.

 

1/5 Mahratta Hafif Piyade, Floransa, 28 Ağustos 1944

Floransa, Yeni Zelenda, Güney Afrika ve İngiliz birlikleri tarafından Toskana Ulusal Kurtuluş Komitesi (CTLN) partizanlarıyla birlikte 4 Ağustos 1944'te kurtarıldı.

Müttefik askerleri Almanları Toskana'dan sürerken ölenler şehrin dışındaki mezarlıklara gömüldü (Amerikalılar şehrin güneyinde dokuz kilometre or 5 1⁄2 mil, İngiliz ve İngiliz Milletler Topluluğu askerleri, merkezin birkaç kilometre doğusunda, Arno'nun sağ kıyısında gömülüdür).

Mayıs 1945'te İkinci Dünya Savaşı'nın sonunda, ABD Ordusu'nun Bilgi ve Eğitim Şubesine, Floransa'da terhis edilmiş Amerikan askerleri ve kadınları için denizaşırı bir üniversite kampüsü kurması emredildi. Hizmet personeli için ilk Amerikan üniversitesi Haziran 1945'te Havacılık Okulu'nda kuruldu. Yaklaşık 7.500 asker-öğrenci, dört bir aylık oturumları boyunca üniversiteden geçecekti.[17]

Kasım 1966'da, Arno merkezin bazı kısımlarını su bastı ve birçok sanat hazinesine zarar verdi. Kentin dört bir yanında duvarlarda sel su